Motors kopen in Vietnam en op naar de tyfoon.

De tijd gaat zo snel dat we Laos weer gaan verruilen voor Vietnam. Voordat het zover was moesten we nog wel “ff” met de bus 23 uur van Vientiane naar Hanoi. Het was een bus met allemaal stoelen die platlagen waardoor je dus de hele rit kon liggen. Sam en Brain die al enige tijd onze reismaatjes waren pakte dezelfde bus. We vertrokken om 17.00 bij ons guesthouse en we waren om 02.00 bij de grens van Laos maar deze bleek pas open te gaan om 07.00. Daar sta je dan met je bussie…We konden zonder wakker getoeterd te worden nog even slapen om uiteindelijk om 07.00 door de douane te gaan. Na de grens van Laos moest je ongeveer 1,5 km lopen door niemandsland om bij de grens van Vietnam aan te komen. Zonder problemen kwamen we hier door heen en konden we de tocht weer voortzetten. Uiteindelijk heeft de hele reis van guesthouse tot hotel 27 uur geduurd maar gelukkig voelde het door het vele slapen zeker niet zo lang.

Eenmaal in Hanoi aangekomen was het tijd om ons meesterplan uit te werken! Wij willen namelijk graag met 2 motoren door Vietnam reizen dus onze eerste prioritijd was 2 motors kopen. Toen we aankwamen hebben we gelijk wat navraag gedaan bij wat lokale mensen waar je het beste 2de hands motoren kunt kopen. Na wat Tips zijn we ‘s morgens gelijk op pad gegaan. We hebben ongeveer het hele oude gedeelte van Hanoi afgelopen maar we konden maar tot frustratie toe niets vinden. (er rijden toch 4 miljoen motors/scooters in Hanoi) Eenmaal toen het donker was geworden hadden we 3 verschillende gevonden maar 2 daarvan zouden het einde van Hanoi niet eens halen. Dus wij weer terug naar ons hotel om verder te zoeken op internet. Daar vond Sab een dealer die Engels sprak iets buiten het centrum. Wij dus de volgende morgen daar heen. Na lang wikken en wegen hebben we 2 motoren gevonden. Een Yamaha Nouvo (115 CC automaat) voor Sabine en een Honda Dream (100CC semi-automaat) voor Michael. De motoren hebben we ook een naam gegeven en ze zijn vernoemd naar onze reismaatjes, Sam en Brain. Totaal hebben we met de (betere)helmen, sloten, (terplekke gelaste) rekjes en alles 550 euro voor betaald dus of het goede keuzes is geweest moet nog blijken Haha. Toen we ze gekocht hadden kwam gelijk de vuurdoop voor Sabine want vergeet niet, ze heeft op 1 keer na in Laos nog NOOIT op een scooter of motor gereden en dan gelijk door de straten van Hanoi… (4 miljoen mede tweewielers) Maar gelukkig blijkt ze een natuurtalent en kwamen we zonder 1 probleem aan bij ons hotel. De volgende dag hadden we afgesproken om samen met Sam en Brian naar een waterpark te gaan maar helaas bleek deze bij aankomt gesloten te zijn wat overigens al voor de 2de keer is gebeurt deze trip. Na wat twijfel over wat we gingen doen hadden wij besloten om iets totaal anders te gaan doen.. Naar het ziekenhuis voor Michael. De eerste antibiotica kuur had zijn werk  niet gedaan en Michael was al bijna 2 weken aan de schijt wat niet heel gezond is. Het bezoekje leverde Michael weer een nieuwe antibiotica kuur op en wat ander rotzooi maar alles is weer helemaal top nu!

Het was inmiddels weer woensdag en we besloten dat het tijd was geworden om de eerste rit richting ons einddoel Ho Chi Minh City (Saigon) te gaan maken. Dus tassen opladen en 160 KM naar Halong City rijden. Onthou wel dat hier 160 Km rijden heel wat langer duurt als 160 km bij ons in Nederland. De rit begon gelijk goed, we waren nog geen 10 minuten onderweg en het begon al hard te regenen. We hebben ongeveer een uur geschuild onder de bomen waarna we de rit konden vervolgen. Het is even wennen om hier te rijden want alles en iedereen komt van alle kanten langs je of ze komen spontaan de weg op. Er is eigenlijk maar 1 regel hier in Vietnam en dat is hoe groter je bent hoe meer rechten je hebt en wij zijn na de fietsers de kleinste gebruikers. Zonde! Gelukkig gaat het rijden ons goed af en voelen we ons geen seconde angstig op de weg. Ging de rit dan verder probleemloos? Euh nee… Beide motoren hebben stil gestaan met een olie lek probleem. Maar aangezien hier in Vietnam ongeveer iedereen op een motor rijd heb je gelukkig overal wel mensen die het kunnen maken. Na uiteindelijk 7 uur onderweg geweest te zijn kwamen we eindelijk aan in Halong City. Hier zijn we snel even de zee ingedoken en toen was het al weer donker. Vanuit Halong City was het de bedoeling om met een ferry naar Cat Ba eiland te gaan maar daar dachten ze in Halong heel anders over. Bij elk toeristen bureau waar we vroegen hoe dat zat met de ferry werd ons verteld dat deze al een jaar geleden was opgedoekt. Achteraf bleken ze dit te zeggen zodat wij een toeristen boot zouden nemen en zij geld zouden verdienen. Gelukkig zijn wij eigenwijs en hebben we verder gekeken dan ons neus lang is. Wij zijn gewoon verschillende restaurant binnen gegaan met de vraag of er een boot gaat naar Cat Ba en eindelijk kregen we eerlijk antwoord en dat was JA!! Zij waren wel eerlijk want zij wilde ons niks verkopen. Het probleem was wel dat ze ons niet konden vertellen op welk tijdstip die ging en hoe vaak. Wij dus maar s’ morgens om 9 uur weg en eenmaal daar bleek de boot te gaan om 11.30 dus Yes dachten wij maar er zat een addertje onder het gras, alleen als er minimaal 20 man waren en wat bleek om 11.30?? er waren er om precies te zijn 3… De boot ging dus niet weg maar hij verzekerde ons dat de ferry zeker ging om 3 uur. Wij dus maar opzoek naar een stand en toen vonden we een heel strand voor ons alleen dus het wachten was zeker geen straf! Om 3 uur bleek de ferry idd te gaan en konden we eindelijk over. De boottocht was adembenemend met al die rotsen die uit het water reizen! Op Cat Ba aangekomen snel een hotel gepakt en toen kwam de volgende uitdaging een boot tour boeken maar we hadden al vaker gelezen dat je echt geluk moet hebben met de juiste boot i.v.m. Eten, crew en hygiëne. Wij hebben in totaal 3 uur rondgelopen omdat we niemand vertrouwde tot dat er een man ons en 2 Canadese meisje aanbood om zijn boot de volgende dag te komen bekijken en dat gaf ons eindelijk het juiste gevoel. Volgende dag eerst heerlijk rondgereden op het eiland wat werkelijk super was, dit omdat de zee ging. In de middag de boot gezien en goedgekeurd. Wat een opluchting. De tour die we hebben gedaan was 2 dagen en 1 nacht op de boot.

De volgende morgen gingen we om 8.30 de boot op maar helaas scheen de zon niet echt maar dit bleek later een reden te hebben. Ondanks het gebrek aan zon was het erg mooi om daar rond te varen, te kanoën en te zwemmen. S’avonds zouden we in een baai gaan slapen maar omdat de zee onrustig was zijn we samen vier andere boten aan een drijvend huis blijven liggen. De avond hebben we gezellig met de meiden op het dak doorgebracht met wat bier en wijn. In de ochtend hadden wij verwacht om weer te vetrekken om weer lekker te zwemmen en snorkelen maar dat werd toch wat anders. De kapitein vond het niet verstandig om te vertrekken en we zouden de hele dag op deze plaats blijven liggen en later bleek zelfs dat we er een nacht extra zouden blijven. Na een tijdje werd ons duidelijk waarom, er was een tyfoon recht op ons af aan het komen. Daar zit je dan midden op zee met een klein bootje dat nou niet uit het oog springt van degelijkheid. Later op de dag merkte we wel dat het menens was want wel zeker 100 vissersboten kwamen ook bij ons in de baai liggen en als zelfs de vissers zich terug trekken dan is het menens! Toen de avond viel werd de wind ook echt heftig en had je soms echt het gevoel dat de ramen eruit zouden klappen. De baai hield een hoop wind tegen maar dan nog ging het er goed op. Het kwam met bakken uit de hemel. De nacht hebben we beide onrustig ervaren maar wel veilig. Toen we waker waren en we buiten keken zagen we dat gelijk dat het ernstig was geweest. Veel drijvende huizen hadden schade of ze waren stukken van hun drijvers kwijt. Wij dachten dat we eindelijk naar huis mochten maar nog steeds was het niet veilig dus weer wachten en eindelijk om 1 uur konden we gaan. Toen we op Cat Ba aankwamen was ook wel gelijk duidelijk waarom ze zo voorzichtig waren geweest. Hele drijvende huizen wazen gezonken, een boot was op de klif geklapt en zelfs 4 restaurants waren gezonken naar de bodem. Er bleken ook nog 29 mensen te zijn omgekomen. Al met al was het dus maar goed dat we in de baai lagen… Waarom was het nu zo goed mis gegaan? Nou omdat de tyfoon eigenlijk heel ergens anders  aan land zou komen maar hij op het laatste moment is gedraaid. Ff waren we nog bang voor onze motoren maar gelukkig had de hotel eigenaar de motoren binnen neer gezet. Zo waren we onverwachts langer op zee gebleven en zijn we weer een hele ervaring rijker.

Category: Vietnam
You can follow any responses to this entry through the RSS 2.0 feed.You can leave a response, or trackback from your own site.
5 Responses
  1. Sheilah says:

    Wat een mega cool verhaal weer!! Iam freaking jealous!! 😀
    Wat een leuke motoren ook.. Misschien toch maar meenemen naar NL? De kans is klein dat die gestolen worden uit jullie garage denk ik, hihi.. 😉 Grapje!
    Geniet ervan! Ik kijk alweer uit naar de volgende verhalen/fotos.
    xx

  2. paul (buurman) says:

    gaaf om zo nu en dan te lezen hoe het jullie aan de andere kant gaat. Prachtige avonturen!! en wat een ervaring. Geniet en take care.
    Grtz,p

  3. Ivana says:

    Heeej sab en michael,

    Wat een super gave verhalen schrijven jullie toch steeds!! Ik ben echt jaloers :(!
    Sab, doe je wel voorzichtig op die moter, je bent altijd al zon pech vogel ;). Nou geniet er maar lekker van met zn 2tjs, want het werkende leventje in NL gaat niet altijd over rozen!

    Xxxxliefs ivana

  4. hetty burgers says:

    goed dat jullie naar je gevoel luisteren, je ziet wel haastige spoed is zelden goed want in dit verhaal hebben jullie de juiste keuzes gemaakt!
    Wat zullen jullie wijs zijn als jullie terug komen in Nederland.
    geen klant meer die jullie voor de gek kan houden.
    Veel reisplezier dan heb ik leesplezier!

  5. videobert says:

    Ik lees op veel plekken dat je in vietnam enkel met een scooter of dergelijke mag rijden met een vietnamees rijbewijs dat je pas kan halen als je langer dan 3mnd in het land verblijft, hebben jullie daar geen last mee gehad ?

Geef een reactie